මේ කියන්න යන්නේ අද ඊයේ සිද්ධ වුන සිද්ධියක් ගැන. ප්‍රවෘත්ති ගැන අවධානයෙන් හිටපු අය දන්නවා ඇති පසුගිය දවසක අන්ධයෙකු විශිෂ්ඨ දැනුමක් එක්ක කරලියට ආව බව. ඔහු නමින් ඉන්දික තොටවත්ත. ඔහු අන්ධයකු වුනත් විශිෂ්ඨ උත්සාහයක් හා ධෛර්යයකින් හෙබි පුද්ගලයෙක්. මමත් කාලයක් මේ ක්‍ෂේත්‍රයන් පිළිබඳ උනන්දුවක් දැක්වූවා. නමුත් මම අවුරුදු ගානක් කල දේ ඔහුට ජල බිංදුවක් තරම් කුඩායි. දකුණු පලාත, ගාල්ල දිස්ත්‍රික්කය, අම්බලන්ගොඩ නගරය, වතුගෙදර ජීවත්වෙන ඔහු මට නම් අසල්වාසියෙක්. නමුත් මමවත් ඔහු ගැන දැනගෙන හිටියේ නැහැ. අවුරුදු ගානක් ඉගෙන ගත්තු ජෝතිශ්‍යය වෘත්තිය විදිහට කරගෙන යන ඔහු ITN මාධ්‍යජාලයේ "වෙනස" වැඩසටහනෙන් තමයි එලියට අරන් එන්නේ. කතාව පටන් ගන්නේ එතැනින්. ඔහු තවත් එක් අන්ධයකු නොවන තැනින්.
ඔහු කතාකරන මාක්ස්වාදය, ඩාවින්වාදය, ජෝතිශ්‍ය, භෞතික විද්‍යාව ඇතුළු මහත් වූ විශය සම්භාරයත් එක්ක තවත් කෙනෙකුටගැටෙන්න අමාරුයි. ඒ සඳහා කීපදෙනෙක් ඕන වෙනවා. මොකද අද ජීවත්වන විශිෂ්ඨයන් ලෙස සැලකෙන සියල්ලෝම පාහේ එක් විශයයක් වෙනුවෙන් කැපවුන අය. නමුත් ඉන්දික, ඔහු ක්‍ෂේත්‍රයන් කීපයක හසල දැනුමක් ඇත්තෙක්. මෙන්න මේ හේතුව නිසාවෙන් සමාජයේ උපාධි ඇතැයි, දැනුම ඇතුයි කෑ ගහන සියල්ලන්ටම පහරක් වැදිල කියලයි හිතෙන්නේ.
මුලින්ම ක්‍ෂේත්‍රය ගැන දැනුම ගැන පරීක්‍ෂා කලා. දැන් පිරිසක් විදිහට එකතුවෙලා ඔහුට පහර දෙනවා. ඒ ඔවුන් වසර ගණනාවක් තිස්සේ කරගෙන ආව බොරුව, ව්‍යාපාරය බිඳවැටෙන හින්දාමද කියලත් හිතෙනවා. කාලයක් තිස්සේ ජෝතීර්වේදීන් කරගෙන ආව බොරුව, ඒ ක්‍ෂේත්‍රය පිලිබඳ දී තිබුන වැරදි මතයන් ඉන්දික විසින් බොරුවක් බව ඔප්පු කරල දෙද්දී ජෝතිශ්‍ය විද්‍යාවේ විද්‍යාත්මක පැත්ත, එහි සත්‍ය පැත්ත විදිහට වෙනස්ම පැතිකඩක් පෙන්නා දීපු පුද්ගලයාට මේ විදිහට පහර දීම නම් සාධාරණ වැඩක් නෙවෙයි.
මේ ලඟදී ඔහුගෙන් අහපු එක ප්‍රශ්ණයක් තමයි "ඔබට මේ දැනුම පිළිබඳ විශ්වාසද? ඔබ කොහොමද මේ දැනුම නිවැරදියි කියල ඔප්පු කරන්නේ?" කියන එක. නමු ඔහු දුන් පිළිතුර තමයි "මම ඒක සත්‍යයයි කියල ඔප්පු කරන්න මහන්සි වෙන්නේ නැහැ". එයට හේතුව කිසි දිනක රහත්වුන කෙනෙකු මම රහත්වුනා කියල ඒක ඔප්පු කරන්න උත්සාහ කරන්නේ නැහැ. කරන්නේ තමන්ගේ අරමුණ වුන නිර්වාණය අවබෝධ කරගැනීමට උත්සාහ කරන එකයි. කෙසේ වෙතත් අප කල යුත්තේ අන්ධයෙකු ලොව උගෙන ගන්නාවූ ක්‍ෂේත්‍රය පරතෙරටම උගෙන ඒ විශයයන් සියල්ල කැටිකරගෙන අප්‍රහිත ධෛර්යයකින් තම ජීවන ගමන යන පුද්ගලයෙකුට ගෞරව කිරීම නොවන්නේද? අප සිතිය යුත්තේ පහර දුන් තැන කොතැනද? පහර වැදුනු තැන කොතැනද? ඊටත් වඩා පහර වැදී රිදෙන්නේ කොතැනද? යන්නයි.
මෙතැනින් පසුවවත් මෙවන් කෙනෙකුගෙන් අප ගතයුත්තේ ඔහුගේ දැනුමෙන් ප්‍රෙයා්ජනයක් මිස ඔහු පිළිබඳ විවේචන කරමින්, ඔහු අපහසුතාවයට පත්කිරීම නම් නොවේ. ලොවට ධර්මය දේශනා කල අප ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේ පවා සිදුහත් චරිතය තුල මෙවන් ගැටළු වලට මුහුණදුන් අවස්ථා එමටය. එනිසා අප කල යුත්තේ ඒ සියල්ල ගැන සිතමින් කණගාටු වීම නොව ඒ සියල්ල පරදවමින් තමාගේ අරමුණ කරා දිවයෑමයි.
