රටට පේන්න අපි කරන පව්... පිච්ච මල් පූජාව අනුරාධපුරය

පිච්ච මල් පූජාවක් තිබුණලු. ලක්‍ෂ සංඛ්‍යාත පිරිසක් ඇවිල්ලත්ලු. ජනාධිපතිතුමා ඉස්රරහින්ම හිටියා. ඒක නම් පින්තූරෙක දැක්කේ.. (ලක්‍ෂය ඉතින් ගනින්නයැ)
--- පව් කරන්න මාර ආසාවක් තියෙන්නේ නේද?----
---

-
හෝව් බණින්න එපා හේතුව කියන්නම්-----
-
-
ගස් වල මල් පිපෙන්නේ ඇයි. කෙටියෙන් කිව්වොත්. ඒ ගස්වල ප්‍රජනනයේ එක් අවධියක්.ගස් වල මල් පිපෙනවා. එහි රේනු තියෙනවා. ඒවායින් පරාග හටගන්නවා. එතැනින් පරාගනය හෙවත් ප්‍රජනන ක්‍රියාවලියක් වෙනවා. අපි ඒ ගහේ මල් ටික ඔක්කෝම කඩල ගිහින් චෙත්‍යය වටේ තියනවා.
-
-
මේ තියෙන මල් වලින් සමහරක් පරාගනය වෙලා. සමහරක් පිපුනා විතරයි.
-
ඒහෙනම් ඒ කරන්නේ කාටත් පේන්න කරන ගබ්සාවත්, එහෙමත් නැතිනම් උපත් විනාසයක්. (පාලනයක් කියන්න බැහැ මල් ඔක්කොම කැඩුවාම) ඉතින් හිතන්න ජීවියෙක් විනාස කරන එක පවත් නම් ගස් වලටත් ජීවයක් තියෙනවා ඒක විනාස කරන එක පවක් නෙවෙන්නේ කොහොමද?
--

*****

මේ පින්තූර වල ඉන්න අයගේ මූණු ඔක්කොම පින් කරන්නමද?

 -
දැන් අහයි බුද්ධිමත් ශ්‍රද්ධාබර උපාසක උපාසිකාවො ටික මෙන්න මෙහෙම.
එතකොට බුදුන්ට මල් පූජා කරන්නේ. ඒ කාලෙත් කලා කියල. මම දන්න හැටියට බුදුන්වහන්සේ එහෙම කරන්න කියල නැහැ. අනික අපේ පැරැන්නෝ කිව්වේ පුතේ තව කෙනෙකුට තියල මල් කඩාගන්න කියලයි. අනික එක මලක් පිදුවත් මල් ගොඩක් පිදුවත් එකම පින තමයි තියෙන්නේ කියල.

---
තවත් පවක් තියෙනවා. ඒ තමයි අපි චෙත්‍යය විනාස කිරීම හා ධාතූන් අසල ගඳ ගැස්සවීම. බලන්න පිච්ච මල් විතරක් නෙවෙයි ඕන මල් වර්ගයක් එක මත එක තිබුනොත් තැම්බෙනවා. ඒ ඒකේ තියෙන වතුර ගතිය එක්ක. තව පිච්ච මල් සුදු බිත්තියක තිබ්බොත් ඒක දුර්වර්ණ වෙනවා. තව ඔය පූජ කරන ලක්‍ෂගානම සුද්ධ කරන්නත් ඕනනේ. ඒ කාලයේදී අනිත්වා පරවෙලා ගඳ සහනවා. ඉතින් ධාතූන් තැන්පත් කල තැනක මේවා පවක් මිස වෙන මොකක්ද? සමහරවිට අපේ උපාසක මහත්වරු මෙහෙම හිතනව ඇති.....

මල් ගොඩයි. සුද්ධ කරන අයට පඩි, චෙත්‍යයේ හුණු ගාන්න ආධාර, සුද්ධකරන පින්, තීන්තගාන පින් වගේ අතුරු පින් රැසක් කරගන්න පුළුවන් වෙනවනේ. :P කුසල් කරන්න රටේ මේ කොණේ ඉඳන් අනිත් කොනට යන්න ඕන නැහැ. තමන් සතුව නෙලාගත් මලක් නැතිනම් තවත් කෙනෙකු පූජා කරන මලක් තමා තුලින් එන අවංක ශ්‍රද්ධාවෙන් යුතුව "මේ මල මමද බුදුන්ට පූජා කරමි. පූජා වේවා! " කියල ප්‍රාර්ථනා කරන්න.

අපි අච්චර කලා මෙච්චර කලා කියන එක නෙවෙයි. අරය දැක්ක මෙයා දැක්ක කියන එකත් නෙවෙයි. තමන් බැතියෙන් මලක් පූජ කරන්න. ඒකට උත්සව තියාගෙන ණය වෙලා යන්න ඕන නැහැ. යන්න පුළුවන් වෙලාවක යන්න. ගිහින් කලබලයක් නැතිව හිත නිවාගන්න උත්සාහ කරන්න. ණය වෙලා වාහන කුලියට අරන් ලෙඩ දුක් අස්සේ, සෙනඟ අස්සේ තෙරපිලා ලැබෙන පින් කොහේ යන්නද? හිතු වල පින් පිරෙන්න තැනක් නැහැ තියෙන්නේ වෛරය, ණය බර, කේන්තිය, විඩාව වගේ දේවල් විතරයි.

ඒ නිසා හිතන්න... බුදුන්සරණ යනවා කියන්නේ මේකමද කියල...