ගාල්ල නගරයේ ඉදන් කිලා්මීටර 49ක් විතර ගියාම අපට හිනිදුම මේ කියන කල්වාරි පුදබිමට එන්න පුළුවන්. කඳු පන්තියකින් වටවෙලා තියෙන මේ පුදබිම වසර 60කට අධික තිහසයකට හිමික් කියන තැනක්. මෙහි ඉතිහාසය වසර 1948දී තමා පටන් ගන්නේ. එවකට එහි තිබූ හිනිදුම ක්‍රිස්තියානි පල්ලියේ සිටියේ සිරිල් එදිරිසිංහ පියතුමා. 1948 වසරේ මහ සිකුරාදා දවසට සතියකට පමණ පෙර සවසක් පල්ලිය ඉදිරිපිට ඇති කන්දේ ගින්නක් හටගෙන තියෙනවා. පල්ලියට අයත් බිම් කඩ නිසාවෙන් පියතුමා තවත් බැතිමතුන් සමග එක්ව එම ගින්න නිවා දාන්න රාත්‍රිය පුරාම කටයුතු කරලා තියෙනවා.
කෙසේ වෙතත් උදේ බලද්දී කන්ද කොල පාටින් දිස්වෙනවා වෙනුවට අඟුරු වෙලා ගිය කන්දක් තමා දැකල තියෙන්නේ. ඒ අතරේ පියතුමා විශේෂ දෙයක් දකිනවා. ඒ තමයි කන්දේ ගිණිගත් ගස් අතරේ ජේසුස් වහන්සේ කුරුසයේ ඇණ ගැසූ ආකාරයෙන් දිස්වීම. මෙය දැකපු පියතුමා තවත් බැතිමතුන් අරන් කන්ද නැගලා ඒ කුරුසය වගේ දිස්වුන ගිණිගත් ගස් තිබුන තැන් ලී කුරුස වලින් සලකුණු කරල තියෙනවා. පස්සේ මේ පියතුමා මේ පුදේශය භාරයේ පත්වෙද්දී ඔහුට හමුවන බුදු පිළිම නෙලන දක්‍ෂ ශිල්පියෙක් වුන සෝමදාස මහත්මයා එක්ක එකතු වෙලා ඔහු සටහන් කල කුරුස ලකුණු ඇති තැන් වල ජේසුස් වහන්සේගේ ජීවන චරිතයේ අවස්ථා නිර්මාණය කරන්න පටන් ගන්නවා. 1958දී මෙය ඩියොසිසන් පුදබිම ලෙසින් නම් ලබනවා. නමුත් ඒ වෙද්දිත් කඳු පාමුලින් ගලන්නා වූ ගිංගඟ හරහා ගිහින් තමා බැතිමතුන්ට වන්දනාමාන කරන්න වෙලා තිබුනේ. වන්දනා කරන කාලයේදී ගඟ හරහා පාලමක් සෑදුවද ගඟ පිටාර ගලන කාලයේදී එය විනාශ වුනා. මෙසේ කාලය ගතවීමත් එක්ක 1994දී ගඟ හරහා කොන්ක්‍රීට් පාලමක් සාදන්නට වුනා. එය සිදු වුනේ බෙඩී ද සිල්වා පියතුමාගේ අධීක්‍ෂනය යටතේ. නමුත් 2003 දී ඇතිවූ ගංවතුර නිසාවෙන් එයද විනාශයට පත්වුනා. පසුව බොනිෆේස් පෙරේරා පියතුමාගේ අනුදැනුමින් දැන් තිබෙන කල්වාරි පාලම සකස් කරල බැතිමතුන්ට වන්දනා කරන්න පුළුවන් තත්ත්වයට පත් කරලා තියෙනවා.
කන්ද තරණය කරන එක නම් ඒ තරම් ලේසි කාර්යයක් නොවුනත් භක්තිය නිසාවෙන් නම් ඒ දේ කරන්න පුළුවන් කියන එක තමයි මගේ අදහස. කොහේම වුනත් අපූරු වටපිටාවක් දකින්න පුළුවන් තැනක් නිසා වරක්වත් දැකගන්න කියල තමා කියන්න තියෙන්නේ. මෙන්න මම එකතු කරගත්තු මතක සටහන් ටික.
No comments:
Post a Comment